καρτερόνους

καρτερόνους, -ουν (Μ)

αυτός που έχει καρτερική ψυχή, ο γενναιόψυχος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καρτερός + -νους (< νοῦς), πρβλ. βραδύ-νους, οξύ-νους].